تنها تو میدانی که این روزها بر من چه میگذرد و چگونه روزها وشبها  را میگذرانم در این تنهائی محض ،

تابحال احساس تنهائی میکردم اما حالا تنهائیم رنگ تلخی گرفته ، این تقدیریست که تو برایم رقم زدی و حقیقتا به ان معترض هستم.

نوشته های دیگران ()

اینها جملاتی از کتاب شازده کوچولو اثر انتوان سنتگ زوپری.

این داستان انقدر لطیف و سمبولیک با معناست  که من  بارها ان را مرور کردم.............

نوشته های دیگران ()

پیش از انکه واپسین نفس را بر ارم

پیش از انکه پرده فرو افتد

پیش ازاخرین خزان

برانم که زندگی کنم برانم که عشق بورزم برانم که باشم

دراین جهان ظلمانی در این روزگار سرشار از فجایع

در این دنیای پر از کینه نزد کسانیکه نبازمند من هستند

نزد کسانی که نیازمند ایشان هستند کسانیکه ستایش برانگیزند

تا  شگفتی کنم تادریابم تا باز شناسم تا روزها بی ثمر نماند

ساعتها جان یابد لحظه ها گران بار شود

هنگامیکه می خندم هنگامی که میگریم هنگامیکه لب فرو میبندم

در سفرم به سوی خود به سوی خدا که راهی است ناشناخته پر خار ناهموار

راهی که باری در ان گام گذاردم که قدم نهادم و سر بازگشت ندارم

اکنون میتواند مرگ فرازاید اکنون میتوانم به راه افتم اکنون میتوانم بگویم که زندگی کردم. 

نوشته های دیگران ()

هو المحبوب

دلتنگی و اندوه جانکاهش تمام وجود مرا میازارد حس درخت خشک شده ای را دارم که در هجوم باد خزان

لخت وعریان وتنها باید با تازیانهای بی رحمانه مقابله کند و در این راه سر خم نکند موجودیت خود را حفظ

کند خود زخمها و جراحتها ی  عمیق خود را التیام ببخشد و باز هم در تعارض با کژیها و ناراستیها صبر و

بردباری پیشه کند هرچند که گاهی از خدای خود گله دارد که چگونه می تواند نظاره گر رنجها و الام بشری

باشد دردهائی که مثل خوره روح را می ازارد .................................

نوشته های دیگران ()